środa, 14 października 2020

Program cukierki

 

Program cukierki


Program oblicza jak rozdzielić cukierki między uczniów, tak aby każdy dostał jak najwięcej.







czwartek, 24 września 2020

Wstęp do programowania

 Czym jest programowanie?

Programowanie polega na projektowaniu, tworzeniu, testowaniu i utrzymywaniu kodu źródłowego programów komputerowych oraz urządzeń wyposażonych w mikrokontrolery.

Na czym polega programowanie?

1. Określenie problemu (co chcemy osiągnąć).

2. Wybranie algorytmu (ang. algorithm), czyli metody poszukiwania rozwiązania (jak będziemy to robić).

3. Tworzenie kodu źródłowego (ang. source code), stanowiącego reprezentację wybranego algorytmu (kodowanie).

4. Kompilowanie kodu źródłowego, czyli tworzenie kodu wykonywalnego (ang. executable code) gotowego do wykonania (programu).

5. Sprawdzanie i testowanie (ang. debugging) programu. Jeżeli znajdziemy błąd, wracamy do etapu tworzenia kodu źródłowego (lub nawet do etapu wyboru algorytmu). 

Co to algorytm?

Algorytm - skończony zbiór dobrze zdefiniowanych instrukcji przeznaczony do wykonania określonego zadania, który przy ustalonym stanie początkowym pozwala na uzyskanie odpowiedniego, rozpoznawalnego stanu końcowego w skończonym czasie.

Kiedy następuje poprawność algorytmów?

Stan początkowy dla algorytmu

Dane wejściowe (ang. input data). 

Stan końcowy dla algorytmu Wynik (ang. result).

Definicja poprawności algorytmu 

Algorytm jest poprawny (ang. correct), gdy dla każdych dopuszczalnych danych wejściowych jednocześnie spełnione są dwa następujące warunki: 1. Wynik jest otrzymywany w skończonej liczbie kroków — problem zatrzymania (stopu). 

Wynik stanowi rozwiązanie problemu, dla którego algorytm został stworzony.

Jakie są powszechnie znane algorytmy?

Powszechnie znane algorytmy:

-Obliczanie reszty z dzielenia

-Algorytm Euklidesa

-Algorytm Eratostenesa (sito)

-Dodawanie liczb w systemie dwójkowym (binarnym)

-Uniwersalny algorytm mnożenia (Russian peasant algorithm)

-Przeszukiwanie binarne (ang. binary search) lub bisekcja (ang. bisection)

środa, 17 czerwca 2020

poniedziałek, 27 kwietnia 2020

Oprogramowanie antywirusowe



McAfee VirusScan to program antywirusowy dla systemów Windows, OS X, Linux oraz Unix W. Przeszukuje następujące obszary systemu: dyski lokalne i sieciowe, tablice partycji, boot sektory, napędy CD-ROM, stacje dyskietek oraz pliki skompresowane. W pakiecie znajduje się również oprogramowanie typu firewall.  


Optymalizuje wydajność

Dba o to, żeby komputer działał jak nowy, blokuj automatyczne odtwarzanie filmów w witrynach i zmniejsz zużycie przepustowości.
Zaszyfrowywuje pamięć masowa

Zachowanie poufności ważnych plików przez przechowywanie ich na komputerze ze 128-bitowym szyfrowaniem.
Ochrania sieć domową

Zabezpiecz zaporę i powstrzymuj hakerów 
przed dostępem do sieci domowej.
 Umożliwia dostęp z wielu urządzeń i platform

Chroni wszystkie swoje urządzania z łatwej w użyciu strony internetowej, zgodnej z urządzeniami Windows, Mac, iOS i Android.
Menedżer haseł

Bezpiecznie przechowuj hasła online w jednej lokalizacji i zarządzaj nimi.
Wyróżniona nagrodami ochrona antywirusowa
Powstrzymaj wirusy, złośliwe oprogramowanie i oprogramowanie ransomware przez zainfekowaniem komputera PC lub Mac albo urządzenia przenośnego. 


wtorek, 28 stycznia 2020

Fotografia analogowa i cyfrowa.


Fotografia analogowa i cyfrowa.


Fotografia analogowa oparta na chemii światłoczułych związków srebra. Dzieli się na fotografię monochromatyczną i fotografię barwną. Materiały fotograficzne dzieliły się na dwa rodzaje: pierwsze służyły do utrwalenia obrazu w aparacie i produkowane były w postaci klisz ciętych (do aparatów wielkoformatowych –fotografia wielkoformatowa), błon (filmów) perforowanych (do aparatów małoobrazkowych), błon zwojowych najczęściej o szerokości 60 mm (do aparatów średnioformatowych). Obraz zapisany na kliszach przenoszony był na papiery o różnych formatach.

Fotografia cyfrowa tutaj rejestracja obrazu odbywa się nie na materiale światłoczułym, ale na urządzeniu optoelektronicznym zwanym matrycą zamontowaną w aparacie cyfrowym. Obiektywy aparatów cyfrowych są identyczne (pod względem konstrukcji optycznej) ze stosowanymi w aparatach do fotografii tradycyjnej, ale występują też w postaci zmodyfikowanej, np. z wbudowanymi mechanizmami korekcji wstrząsów.

Camera Obscura prosty przyrząd optyczny pozwalający uzyskać rzeczywisty obraz. Pierwowzór aparatu fotograficznego. Pierwowzór aparatu fotograficznego Camera obscura bywa nazywana również ciemnią optyczną lub kamerą otworkową.


Budowa aparatu analogowego:

To rodzaj aparatu fotograficznego, który rejestruje obraz za pomocą nośników analogowych, takich jak Np. błona pokryta światłoczułą emulsją. Obecnie wypierany przez aparaty cyfrowe, rejestrujące zdjęcia w postaci ciągu zer i jedynek.Do roku 1975, kiedy wyprodukowano pierwszy, eksperymentalny aparat cyfrowy w laboratoriach Kodaka, aparat analogowy stanowił jedyną możliwą formę urządzenia rejestrującego obraz. Tym samym, pierwszy aparat fotograficzny, skonstruowany na bazie camery obscury przez Josepha Nicéphora Niépce’a w 1826 roku, był jednocześnie pierwszym aparatem analogowym.Aparaty analogowe charakteryzują się tym, że obraz rejestrują w postaci innej niż zerojedynkowy zapis cyfrowy. Najczęściej oznacza to użycie, jako medium rejestrującego srebrowej błony fotograficznej, którą jeszcze nie tak dawno można było kupić praktycznie na każdym rogu w kioskach i sklepach, możliwe jednak są również inne formy zapisu analogowego. U początków fotografii zdjęcia wykonywano na metalowych płytach pokrytych substancją światłoczułą. Z czasem wyparły je płyty szklane, których zaletą była możliwość wykonywania wielu odbitek z jednej naświetlonej płyty. Pierwsze płyty szklane, wynalezione w 1848 roku przez G. Le Graya i F.S. Archera, wykonywane były w tzw. mokrej technice. Płytę tego rodzaju należało przygotować na krótko przed założeniem do aparatu. W 1871 roku Richard Lee Maddox opracował technikę suchych płyt światłoczułych, które były o wiele praktyczniejsze w użyciu i przetrwały niemalże do czasów współczesnych w niektórych zastosowaniach specjalnych. Największą rewolucją było jednak wynalezienie przez Georga Eastmana, założyciela firmy Kodak, błony fotograficznej, czyli celuloidu pokrytego światłoczułym związkiem srebra. Technika ta zyskała tak wielką popularność, że w pewnym okresie czasu używano wręcz słowa "kodakowanie" zamiennie z "fotografowanie". Błony Kodaka z czasem zyskały formę zwijanych rolek taśmy o różnych szerokościach. Najpopularniejszym formatem tego rodzaju nośników okazał się (zwłaszcza w ostatnich 30-40 latach XX wieku) film perforowany o szerokości 35 mm, nazywany małoobrazkowym. W poczet aparatów analogowych należy zaliczyć również część konstrukcji prekursorskich względem współczesnego cyfrowego sprzętu obrazującego. W 1981 roku firma Sony zaprezentowała aparat o nazwie Mavica (Magnetic Video Camera), który co prawda rejestrował obraz przy użyciu matrycy wypełnionej fotodiodami, jednak nie zamieniał uzyskanego sygnału na postać cyfrową. Zdjęcia w analogowym formacie NTSC zapisywane były na dyskietkach magnetycznych. Podobne rozwiązania pojawiły się niewiele później również w ofercie innych producentów, były to m.in. Canon RC-701 i Nikon QV-1000C. Aparaty analogowe przez cały okres istnienia fotografii występowały w wielu różnych formach, z których część obecnie ma jedynie historyczne znaczenie, z kolei inne są stosowane do dziś, nawet w urządzeniach cyfrowych.


Podział aparatu analogowego:


Aparaty skrzynkowe – najprostszy typ pod względem konstrukcyjnym. Była to po prostu skrzynka z obiektywem, pozbawiona wielu elementów regulacyjnych, czasem nawet migawki (ekspozycji dokonywano wówczas przez odsłonięcie i zasłonięcie obiektywu po określonym czasie).

Aparaty mieszkowe – charakteryzowały się tym, że obiektyw umieszczony był na końcu wysuwanej harmonijki, którą można było złożyć, zmniejszając tym samym rozmiary aparatu, gdy nie był używany. Najczęściej przystosowane były do stosowania z błonami średniego formatu, zwłaszcza 6 x 9 cm. Czasy ich świetności przypadają na pierwszą połowę XX wieku.

Wyposażenie ciemni:

Ciemnia fotograficzna to powiększalniki do wykonania odbitek oraz koreks do obróbki filmów, najczęściej negatywów czarno-białych. Niezbędny do obróbki filmów jest termometr, pracę ułatwiają: butelki, menzurki, wieszaki do suszenia filmu, wąż do płukania oraz filtr do wody. Powiększalnik wymaga obiektywu - to jego najważniejsza część decydująca o jakości odbitek. Potrzebujemy jeszcze kuwety ze szczypcami, oświetlenie ciemni - żarówkę lub lampę ciemniową. Butelki,  pojemniki i menzurki do odmierzania chemii. Pracę bardzo ułatwia zegar ciemniowy odmierzający czasy oraz maskownica. Niestety, drogie urządzenia. Dodatkowe akcesoria bez których można się także obejść (choć czynią parce wygodną i szybką) to płuczka oraz suszarka do papierów).

Budowa oka:

Znalezione obrazy dla zapytania budowa oka


Matryca CMOS

to układ wielu elementów światłoczułych  wykonany w technologii CMOS. Matryce CMOS występują w wielu urządzeniach takich jak kamery internetowe, kompaktowe aparaty cyfrowe elementy kontrolne w automatyzacji produkcji, cyfrowe aparaty rentgenowskie i w wielu innych miejscach. Matryce CMOS możemy spotkać w aparatach różnych klas od najprostszych do najbardziej zaawansowanych. 


Matryca składa się z milionów elementów o następującej budowie:

elementu światłoczułego, działającego na zasadzie fotodiody
wzmacniacza sygnału cyfrowo analogowego
przetwornika analogowo-cyfrowego
mikrosoczewki, której zadaniem jest skupienie światła na elemencie światłoczułym
filtru barwnego odpowiadającego za fakt, że piksel jest czuły tylko na pewne spektrum światła. Najczęściej stosowana siatka filtrów Bayera

Cyfrowy aparat fotograficzny:

Cyfrowe aparaty fotograficzne pojawiły się na rynku w połowie lat osiemdziesiątych, jednak ich wysoka cena i nie najlepsza jakość uzyskiwanego obrazu spowodowały, że fotografia cyfrowa nie zdobyła wówczas dużej popularności.
W miarę upływu czasu i rozwoju technologii systematycznie zwiększały się ich możliwości, zmniejszały się za to koszty ich produkcji. Zadecydowało to o obniżeniu cen, już teraz akceptowalnych dla coraz szerszego grona potencjalnych nabywców.

Większość nowych użytkowników ma skojarzenia z atrybutami charakterystycznymi dla klasycznej pracowni fotograficznej - filmem i papierem fotograficznym, ciemnią, powiększalnikiem i chemikaliami. Zastosowanie cyfrowej obróbki obrazu zadecydowało o uproszczeniu procesu fotografowania, w wyniku, czego wspomniane akcesoria praktycznie przestały być już potrzebne. Pewnym zmianom uległa również zasada działania aparatu, na co w głównej mierze wpłynęło zastosowanie nowego medium - pamięci elektronicznej. Nie znaczy to jednak, że mamy do czynienia z zupełnie nową technologią. Zmiany w konstrukcji aparatów spowodowały, że nowa generacja tych urządzeń udostępnia pewne nowe funkcje, które zwiększają komfort pracy i oferują użytkownikowi dodatkowe narzędzia. Podstawowym elementem, który już na pierwszy rzut oka odróżnia aparaty cyfrowe od analogowego, jest wyświetlacz LCD montowany zwyczajowo w znakomitej większości tego typu urządzeń. Zaleta nowej technologii przewyższa wagę początkowych niewygód. Możliwość bieżącego śledzenia planu zdjęciowego oraz całego poprzednio przygotowanego i przechowywanego w aparacie materiału to duże ułatwienie w pracy. W poważniejszych zastosowaniach niebagatelne znaczenie ma również fakt, iż nie trzeba jak w klasycznych aparatach, czekać aż ukończona zostanie cała rolka filmu.
Kolejną, często niedocenianą funkcją, którą oferują niektóre aparaty, jest możliwość wyświetlania obrazu na ekranie telewizora. Edycja przechowywanego w pamięci materiału pozwala zorganizować zdjęcia i przedstawić je szerszemu gronu w postaci pokazu slajdów.





FormatRozszerzenie nazwy plikuZaletyWadyZastosowanie
GIFgifmożliwość tworzenia prostych animacji; przezroczystość obrazupaleta barw ograniczona do 256 kolorówelementy graficzne na potrzeby stron WWW
JPEGjpg, jpe, jpegdobra kompresja zdjęć przy niewielkiej utracie jakości widoczna utrata jakości w przypadku niektórych typów obrazówzdjęcia i inne obrazy z płynnymi przejściami tonalnymi
PNGpnglepsze kompresja w porównaniu z formatem GIFnieobsługiwany przez bardzo stare programyelementy graficzne na potrzeby stron WWW
TIFFtif, tiffwierne odwzorowanie barw i możliwość przechowywania dodatkowych informacji powiązanych z obrazemduże rozmiary plikówgrafika na potrzeby DTP: przechowywanie obrazów bez utraty jakości: przenoszenie obrazów między różnymi platformami systemowymi 
PSDpsdzapis dodatkowych informacji o obrazie (np. warstwy, ścieżki, maski)bardzo duże rozmiary plikówformat programu Adobe Photoshop
XCFxcfzapis dodatkowych informacji o obrazie (np. warstwy, ścieżki, maski)bardzo duże rozmiary plikówformat programu GIMP
BMPbmpobsługiwany przez większość popularnych programów graficznychduże rozmiary plikówprosta grafika, ikony